Πόσο σημαντικό είναι για όλους, με κάθε κοίταγμα στον καθρέπτη να σχηματίζεται ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μας; Προσωπικά πιστεύω πως η αυτοπεποίθηση και η αγάπη που πρέπει να τρέφουμε για τον εαυτό μας, δεν είναι μικρό ζήτημα.

Πολλές φορές τα δάκρυα κυλούν στο δωμάτιο, με κλειστές πόρτες διότι σήμερα στο σχολείο ή στην εκδήλωση τα γέλια των αλλονών ή οι περίεργες ματιές λύπης ή γελοιοποίησης σου καρφώθηκαν στο μυαλό και σε πλήγωσαν όσο τίποτα άλλο.

Αλλά μήπως αυτό είναι φτέξιμο, τόσο εκείνων των παιδιών που το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να σε κρίνουν, αλλά άλλο τόσο και δικό σου; Αν αναρωτηθείς και ψάξεις βαθιά μέσα σου θα διαπιστώσεις πως δεν αγαπάς, δεν σέβεσαι τον εαυτό σου όσο θα έπρεπε.

Στις μέρες μας πολλά είναι τα θύματα αυτά. Για αυτό πρέπει να χτίσεις '' τοίχους'' προστασίας γύρω σου.  Ένα χαμόγελό σου θα τους αποδυναμώσει. Εάν 'τα βρεις με τον εαυτό σου', αγνοήσεις την συνήθειά τους να μειώνουν τον εγωισμό και το '' είναι'' του άλλου και μιλήσεις σε κάποιον που σε καταλαβαίνει.... τότε η αυτοπεποίθηση σου θα είναι μεγαλύτερη από την δύναμη όλων εκείνων μαζί. ''Κλείσε τα αυτιά σου'' και αγνόησε τι πιστεύουν πως είσαι και δεν είσαι. Αρκεί ΜΟΝΟ η γνώμη ΣΟΥ και η γνώμη εκείνων που σε ΑΓΑΠΟΥΝ ΑΛΗΘΙΝΑ.