Με θλίβει εξαιρετικά το γέγονος ότι σε μια χώρα που έχει γνωρίσει τόσα βάσανα προκειμένου να ζούμε εμείς πλέον ελεύθεροι, πολλοί δεν γνωρίζουν ή χειρότερα δεν ενδιαφέρονται να μάθουν τι πραγματικά συνέβει και τι γιορτάζουμε ημερομηνίες όπως η 17/11! Αν ρωτήσεις κάποιον το πιο πιθανό είναι να σου πει γιορτάζουμε τα γεγονότα που έγιναν στο πολυτεχνείο την 17η Νοέμβρη 1973, πραγματικά όμως γνωρίζουν τι έγινε;

 Από το 1967 η Ελλάδα ζούσε σε δικτατορία. Με απλά λόγια κάποιοι άνθρωποι πήραν με τη βία την εξουσία και έγιναν κυβερνήτες της χώρας μας. Ωστόσο, πολλοί αυτό δε το δέχτηκαν και άρχισαν να οργανώνονται για να δείξουν την αντίδρασή τους. Οι πρώτοι ήταν οι φοιτητές της Νομικής οι οποίοι με ελευθερωτικά πανώ που έγραφαν το γνωστό "ψωμί, παιδεία, ελευθερία" κλείστηκαν μέσα στο πολυτεχνείο και προσπαθούσαν να καλέσουν κόσμο. Έδειχναν ότι έπρεπε να σηκώσουμε το κεφάλι, να αντισταθούμε, να μην αφήνουμε άλλους να αποφασίζουν για μας, να μην υποταχτούμε, να μη ζήσουμε μες τη χούντα! Οι δικτάτορες όμως αντιδρούν και αυτοί δεν τους ανέχονται, θέλουν να τους βγάλουν απο τη μέση... Στέλνουν τα τανκς να τους χτυπήσουν. Τα τανκς ρίχνουν την πύλη, οι φοιτητές δεν σταματούν, σκαρφαλώνουν στα κάγκελα, φωνάζουν μηνύματα λευτεριάς! Τα τανκς πατούσαν οποιονδήποτε αντιστεκόταν, το αίμα ήταν παντού, χιλιάδες φοιτητές και άλλοι επαναστάτες σκοτώθηκαν.

Δεν αξίζει να γνωρίζουμε λοιπόν τι έγινε τότε; Όλοι αυτοί αντιστάθηκαν, πέθαναν χάρη σε αυτούς εμείς τώρα είμαστε ελεύθεροι δεν είμαστε υποταγμένοι. Όλα αυτά τα χρωστάμε σε αυτούς! Αυτοί ήταν οι ήρωες μας αυτοί μας έσωσαν. Αυτοί υπέφεραν για μας! Αξίζει λοιπόν να τους τιμάμε σωστά και να σκεφτόμαστε τις πράξεις τους, αξίζει να τους έχουμε στην καρδιά και στο νου μας!

Ελπίζω με αυτό το άρθρο να συνειδητοποιήσατε το λόγο για τον οποίο η 17η Νοεμβρίου αποτελεί μία από τις εθνικότερες γιορτές μας.