Γεια σας,

 Πολλές φορές χαρακτηρίζουμε τους συμμαθητές μας και γενικά τους ανθρώπους.. η αλήθεια όμως είναι πως δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις κάποιον εαν δεν ξέρεις τι έχει ζήσει.

  Ένα κοριτσάκι το οποίο όλοι φωνάζουν "ψώνιο", μπορεί απλά να έχει βιώσει άσχημες στιγμές και να προσπαθεί να κρύψει αυτά που έχει περάσει. Ένα αγόρι που χτυπάει τα άλλα παιδιά, μπορεί να αποκαλείται "νταής", αλλά στην ουσία είναι άλλο ένα άτομο που προσπαθεί να καλύψει φόβους και αδυναμίες. Κάποιος που πίνει, προσπαθεί να βρει μια λύση στα προβλήματα του ενώ ένας άλλος που προσπαθεί να χαλάσει τη χαρά των άλλων με την απέχθεια του, δεν κατάφερε να βρει τη δική του ευτυχία. Ένα παιδάκι που κάθεται μόνο του στα διαλείμματα και κανείς δεν θέλει να κάνει παρέα μαζί του, δεν είναι "ανόητο", αλλά ένα ακόμα άτομο που έχουμε αδικήσει επειδή απλά είναι διαφορετικό.

Ας μην κρίνουμε τους άλλους με τρόπο επιφανειακό και απερίσκεπτο... Ίσως το άτομο που του προσκολλήσαμε το "ταμπελάκι", να χρειάζεται λίγη βοήθεια, λίγη παρέα και όχι χαρακτηρισμούς... Την επόμενη φορά που δείτε ένα παιδάκι μόνο του πείτε ένα "γεια"!

Φιλιά, Ευαγγελία.