BUGÜN 18 MART ! Çanakkale Zaferi, bir milletin Türküyle, Kürdüyle, Lazıyla, Çerkeziyle vs. tüm dünyaya nasıl millet olunurmuş öğrettiği bir zaferdir ! Ve bugün o zafer için gözlerini bile kırpmadan bir yürek olup bu uğurda şehid olan atalarımızın 98. anma yıldönümüdür. Dedelerimizin tüm dünyaya Çanakkale'nin geçilmeyeceğini hep beraber haykırdığı gündür !

Bir bütün olduk bu savaşta çünkü bu bizim varolma savaşımızdı. Herkes herşeyden öyle vazgeçmişti ki bu vatan için çocuklar bile kahramanlıklarıyla konuşulur olmuştu.  Çanakkale ve İstiklal Savaşı'na katılan çok sayıda çocuk vatan savunmasında kahramanlık örnekleri sergiledi.Öyle ki bütün öğrencileri şehit düşen Galatasaray, Konya ve İzmir liseleri 1915'te tek bir mezun veremedi !

Ya kadınlar, analar??? Uğrunda vatana kurban verdikleri evlatlarının yaslarını tutmadan kendilerini yapabildikleriyle ellerinden gelenle attılar ortaya bu mücadele uğruna...Kimi göğsünde emzikli bebesi kimi yürümesne yardımcı olan tahtadan bastonu ile...

İnternette gezerken rastladığım çok eski bir fotoğtaf ve altyında yazanlar benmi öyle duygulandırdı ki bunu sizlerle de buradan paylaşmak istedim:

Kahraman Mehmet Çavuş:
"Sağ kolumu kaybettim. Zararı yok. Sol kolum var. Onunla da pekâlâ iş görebilirim. Beni üzen ve yeniden birliğime katılarak, düşmanla çarpışmama engel olan şey, yaramın henüz kapanmamış olmasıdır. Hastahaneden çıkıp, harbe iştirak edemediğim için beni mazur görünüz. Affediniz komutanım."
(Mehmet Çavuş'un hastaneden yazdığı mektuptan)

Onlar...Geri dönmeyi asla düşünmediler...! Hayatlarını bu uğurda kaybedeceklerini bile bile gözlerini bile kırpmadan bu vatanın bütünlüğü için kendilerini şehid ettiler.... Gözünüz arkada kalmasın dedelerimiz...Bu topraklara bağımsızlığın gelmesi sizlerin sayesinde oldu ve bu bağımsızlığın asırlarca sürmesi de biz bilinçli Türk evlatları sayesinde olacaktır...

Tüm Çanakkale Şehiderimizi Rahmetle Anıyoruz...

RUHUNUZ ŞAD, MEKANINIZ CENNET OLSUN....