Heej! in het vorige deel waren Lisanne en Meliah op zoek naar Lex, maar raakten verdwaald. Zullen ze hem vinden?

“Eh… we zijn verdwaald en we wilden graag de weg even vragen.” Antwoordt Meliah aan de stem. “Waar motten jullie heen dan?”, zegt de stem. “Naar de Eikenlaan.” “Daar zijn jullie al. Bij wie motten jullie wezen dan?” Meliah en ik kijken elkaar aan. Het zou toch niet hier zijn. “We zijn op zoek naar Lex. Woont hij hier?” vraag ik dan voorzichtig. “Dit is een exclusieve kostschool in Nederland waar alleen de beste leerlingen worden toegelaten. Natuurlijk woont Lex hier.”, antwoordt de stem. De poort gaat open.

We lopen het pad op en ineens zien we het gebouw. Groot, wit en vervallen. Een soort spookhuis, maar dan chique. De grote houten deur gaat krakend open, een jongen staat in de deuropening ons op te wachten. “Kan ik jullie jas aannemen?” vraagt hij, met een redelijk bekakte stem. “Ja heur.” Zegt Meliah met een overdreven bekakte stem. “Zahg Lisanne, wat is dit een uiterst mooi gebouw.” zegt ze daarna. Ik draai met m’n ogen en kijk daarna die jongen aan. Hij lijkt het wel grappig te vinden, dan zegt hij: “Ja Lisanne, wat vind jij van dit uiterst mooie gebouw? Ik stel veur dat ik jullie even een rondleiding geef.” De jongen ziet er niet slecht uit, dus dat van die rondleiding is niet zo slecht. Ik denk even na en zeg dan: “Oke, maar eerst 3 vragen. 1. Was jij die man die steeds “Wat motten jullie” zei? 2. Hoe heet je? En 3. Krijgen we Lex ook nog te zien?”. De jongen lacht, “1. Nee tuurlijk niet. 2. Sven. 3. Ja hoor.” En we lopen achter hem aan.