Γεια σας..

  Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο άνθρωπος έχει έμφυτες μέσα του 'αρετές' όπως αυτήν του εγωισμού, του μίσους αλλά και της εκδικητικότητας... Όλοι μας έχουμε πάρει εκδίκηση κάποια στιγμή στη ζωή μας, όταν κάποιος μας πλήγωσε με όποιον τρόπο.

  Γιατί όμως το κάνουμε αυτό; Για να ικανοποιήσουμε τον εαυτό μας! Για να διατηρούμε τον εγωισμό, την αλαζονία μας και για να νιώσουμε πιο δυνατοί. Προξενώντας τον ίδιο ή και μεγαλύτερο πόνο απ'αυτόν που μας έδωσε ο άλλος νιώθουμε κάποιο είδος ευχαρίστησης... Πόσο σωστό είναι όμως αυτό; Γενικά, ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του θεωρίες για κάθε θέμα και έτσι δεν μπορούμε να πούμε τι είναι σωστό και τι λάθος! Η δικιά μου θεωρία είναι πως δεν χρειάζεται να εκδικούμαστε. Ας κάνει ο άλλος ό,τι θέλει, είναι καλύτερο να φύγουμε με το κεφάλι ψηλά. Ανταποδίδοντας το κακό, δίνουμε ουσιαστικά συνέχεια σε κάτι που απορρίψαμε! Δηλαδή, θεωρήσαμε κακό αυτό που μας προκάλεσαν, όμως εμείς κάναμε  το ίδιο, μπορεί και κάτι χειρότερο! Ποιο το νόημα; Από μια άλλη οπτική, ίσως να επιδιώκουμε απλά να τιμωρήσουμε τον άλλο, ώστε να του δείξουμε ότι αυτό που κάνει δεν είναι πρέπον! Όμως... ποιοι είμαστε εμείς για να κρίνουμε;

  Καταλήγω λοιπόν στο εξής: όταν σας φερθούν άσχημα, μην γίνετε κι εσείς το ίδιο που σας πλήγωσε! Να κάνετε αυτό που πιστέυετε και να πιστεύετε αυτό που κάνετε...

Φιλιά, Ευαγγελιά.