Γεια σας!

Σήμερα αποφάσισα να κάνω πάλι ένα άρθρο με βάση τα...''φιλολοσοφικά'' μου!

Υπάρχουν πολλά άτομα γύρω μας. Λίγα όμως δείχνουν να αξίζουν και γίνονται φίλοι μας.. αυτά τα λίγα άτομα τα εμπιστεύομαστε, τα αγαπάμε, στηριζόμαστε πάνω τους, περνάμε καλά μαζί και ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Σε αυτή την ηλικία συχνά έχουμε τις πρώτες μας ''ερωτικές γρατζουνιές''. Ένα αγόρι θα εμφανιστεί και θα μας κάνει άνω-κάτω τον κόσμο. Πολλές φορές όμως υπάρχει η ερώτηση: Φιλία ή αγάπη; 

Φιλία φυσικά. Πιστεύω ότι η φιλία και η οικογένεια είναι ό,τι πιο ιερό έχουμε στον κόσμο. Φυσικά, φυσιολογικό είναι να μας αρέσει ένα αγόρι και μπλα μπλα μπλα, αλλά ΠΟΤΕ δεν πρέπει να αφήνουμε τους φίλους μας. Εξάλλου σε αυτή την ηλικία τα αγόρια, έρχονται και φεύγουν, οι φίλοι όμως μένουν!

Φιλάκια πολλά, Μαρία!