Πρέπει να με ρώτησαν πρώτη φορά στα δεκαέξι ή δεκαεφτά. Σήμερα είμαι δεκαεννέα χρονών και η συχνότητα με την οποία μού κάνουν την ερώτηση αυτή είναι τρομακτική!

"Είσαι τόσο μεγάλη και είσαι ακόμα στο Stardoll;"
"Μα καλά, είσαι 19 και παίζεις με κούκλες;"
"Λες ψέματα, αποκλείεται να είσαι όσο λες!"
"Μάλλον δεν θα έχεις προσωπική ζωή για να ασχολείσαι με ένα παιδικό site."

Με ενοχλεί.

Όταν ξεκίνησα αυτό το παιχνίδι δεν είχα καν κλείσει τα δεκατρία και το ημερολόγιο έγραφε έτος 2010. Τότε ήταν όλα στα αγγλικά και μετά βίας ήξερα τις μισές λέξεις για να βγάλω άκρη. Δεν είχα γίνει ποτέ Superstar, είχα ελάχιστα και φθηνά ρούχα και στο πρόσωπο μου δεν υπήρχε ούτε ίχνος μακιγιάζ. Είχα πρότυπο την flor_14 και την Bella5_5Edward που είχαν βγει Covergirls και όλη η ελληνική κοινότητα τις αποθέωνε, καθώς δεν παίρναμε συχνά τίτλους σαν χώρα. Η παρουσίασή μου είχε κάτι ανάμεσα σε "Α+?=LFE" και στιχάκια που είχα αντιγράψει από κάποια άλλη παρουσίαση. Φυσικά δεν με γνώριζε κανείς πέρα από μία-δύο συμμαθήτριες και μερικές κοπέλες που γνώριζα σε πάρτι, ούτε βέβαια είχα καμία διάκριση και βραβείο. Όλα τα πέτυχα με μεράκι και υπομονή (και μερικές paysafe κάρτες είναι η αλήθεια).

Μου αρέσει όπως έχει διαμορφωθεί ο λογαριασμός μου μέχρι σήμερα. Για ποιον λόγο, λοιπόν, να τον παρατήσω με την σκέψη ότι "πέρασαν τα χρόνια"; Και ποιος θα το κρίνει αυτό; Εγώ βλέπω πως το σώμα του avatar μου είναι σώμα γυναίκας, όχι σώμα παιδιού. Η μόδα και τα καταστήματα έχουν ως βασικό στόχο να προσελκύσουν τους νέους 16-30. Το Stardoll είναι παιχνίδι φιλικό για τα παιδιά, αλλά δεν είναι παιδικό παιχνίδι.

Η συνέχεια στο δεύτερο μέρος