Η ακόλουθη ιστορία, παρουσιάζει το γνωστό παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας και του λύκου, από άλλη οπτική γωνία με σκοπό να καταπολεμήσει τον ρατσισμό .

«Μια μέρα είδα ένα κορίτσι να έρχεται στο δάσος κρατώντας ένα καλάθι. Φορούσε κόκκινα ρούχα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν. Φυσικά την ρώτησα ποια ήταν, πού πήγαινε κ.τ.λ.
Είπε ότι πήγαινε στην γιαγιά της για να της πάει φαγητό. Έδειχνε όμως ύποπτη και αποφάσισα να τρέξω πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της. Όταν συνάντησα την γριούλα, της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα. Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. 
Όταν έφτασε το κορίτσι μπήκε στην κρεβατοκάμαρα όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά. Είπα ότι μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια. Της είπα ότι με βοηθούν να την βλέπω καλύτερα. Η επόμενη προσβολή στ' αλήθεια με νευρίασε. Έκανε μία προσβλητική παρατήρηση για τα μεγάλα μου δόντια. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου, αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φάω καλύτερα.
Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την ηρεμήσω. Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου.
Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο πίσω μου και την κοπάνησα. Η γιαγιά, ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν. Από τότε δεν έζησα καλά.

Με εκτίμηση, Ο λύκος