Γεια σας φίλοι αναγνώστες,

Σύμφωνα με το Άρθρο 5 Παράγραφο 1 του Συντάγματος, ο καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα τη προσωπικότητά του. Κατά πόσο όμως εφαρμόζεται αυτός ο κανόνας ή η ισότητα ανάμεσα στα μέλη μίας κοινωνίας, της Ελλάδας συγκεκριμένα;

Βλέποντας τη ταινία Με αγάπη, Σάιμον (Love, Simon) μπήκα σε σκέψεις για την ουσιαστική ελευθερία στο σεξουαλικό προσανατολισμό σε σχέση με αυτή που υφίσταται στις μέρες μας. Στη θεωρία η ισότητα ακούγεται κάτι το εύκολο και το ιδεαλιστικό που με τη συνταγματική της κατοχύρωση θα επιτευχθεί. Στην ουσία όμως η κοινωνία μας βαδίζει στην αντίθετη πορεία, και όχι μόνο στο θέμα των σεξουαλικών προτιμήσεων.

Η πορεία προς την αναζήτηση της ταυτότητας του καθενός διαφέρει. Ο straight (ακόμα και η λέξη έχει κάτι το ρατσιστικό καθώς δηλώνει αυτών που είναι στην ίσια πορεία) δεν έχει να ανακοινώσει τίποτα γιατί θεωρείται φυσικό, ενώ οποιαδήποτε άλλη προτίμηση “πρέπει” να ανακοινώνεται. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο παρωχημένες αντιλήψεις έχει ο άνθρωπος σε παγκόσμιο, μάλιστα, επίπεδο.

Όσον αφορά την ταινία, θα έλεγα ότι είναι αρκετά ρεαλιστική μέχρι το σημείο της αποκάλυψης του πρωταγωνιστή (Nick Robinson). Έπειτα θα έλεγα ότι προσπαθεί να δώσει μία ελπίδα για την ουσιαστική καθιέρωση της ισότητας. Μία ταινία από τους παραγωγούς του The Fault In Our Stars για να προβληματιστείτε και να δείτε τις ζωές των εφήβων. Παίζει ακόμα η Κάθριν Λάνγκφόρντ και ο Μάιλς Χάιζερ.

Κωνσταντίνος.