Γεια σας! Πρόσφατα διάβασα ένα από τα πιο σπουδαία έργα του Πλάτωνα, "το Δαχτυλίδι του Γύγη", έναν μύθο που θέλησα να τον συζητήσω και να τον μοιραστώ μαζί σας. Πρόκειται για την ιστορία ενός βοσκού, του Γύγη, ο οποίος μία μέρα εντελώς τυχαία βρίσκει ένα δαχτυλίδι που περικλείεται από μία περίεργη και ταυτόχρονα μαγική ικανότητα. Συγκεκριμένα, φορώντας το δαχτυλίδι και περιστρέφοντας την πέτρα του προς το εσωτερικό της παλάμης του, ο Γύγης παρατήρησε ότι γινόταν αόρατος και κατά συνέπεια μπορούσε να συμπεριφερθεί όπως επιθυμούσε, να κάνει οτιδήποτε χωρίς να γίνει αντιληπτός, χωρίς να τιμωρηθεί για τίποτα από όσα θα έπραττε. Πράγματι, γνωρίζοντας ότι κανείς δεν θα είχε την δυνατότητα να τον επιπλήξει δεν δίστασε να φτάσει μέχρι την διαφθορά και το έγκλημα, καθώς κατάφερε να συνάψει σχέση με την βασίλισσα και να σκοτώσει τον βασιλιά παίρνοντας ο ίδιος τον θρόνο. Έτσι, με την βοήθεια αυτού του ισχυρού όπλου που κατείχε – του δαχτυλιδιού- ,της τύχης και των αθέμιτων μέσων που χρησιμοποίησε απέκτησε τεράστια δόξα και πλούτη, δεν φοβόταν την δύναμη κανενός πια, δεν αντιστάθηκε στην αδικία όταν του δόθηκε η ευκαιρία να την πράξει.

Δυστυχώς σχεδόν όλη η κοινωνία είναι σαν τον Γύγη, επιδιώκει δηλαδή το συμφέρον της με κάθε τρόπο, βλάπτοντας οποιονδήποτε στέκεται εμπόδιο σε αυτό.

Έχετε σκεφτεί ποτέ τι θα κάνατε αν τύχαινε να βρεθείτε στην θέση του Γύγη, αν έστω για μία μέρα μπορούσατε να γίνετε αόρατοι; Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να αναρωτηθούμε όλοι μαζί τι θα γινόταν σε μία τέτοια περίπτωση!

Περιμένω τα σχόλια σας,

Μαρία