Γεια σε όλους τους αναγνώστες μου.

Τα χρόνια αυτά που ζούμε τώρα, όλοι μας λένε πως είναι τα πιο όμορφα και τα πιο ξέγνοιαστα. Εγώ μερικές φορές νομίζω πως είναι πολύ δύσκολα και πως το σχολείο μας δημιουργεί ένα σωρό υποχρεώσεις. Όταν όμως βλέπω τους μεγάλους με πόση αγωνία ζουν καθώς προσπαθούν να κερδίσουν το καθημερινό ψωμί τους, διαπιστώνω πως πράγματι τα χρόνια αυτά είναι τα πιο υπέροχα στη ζωή μας! Η μαθητική ζωή είναι πολύ ωραία. Είναι η περίοδος που έχουμε τους πιο πολλούς φίλους και τις λιγότερες σκοτούρες. Η μόνη μας υποχρέωση είναι το διάβασμα. Εμείς απολαμβάνουμε τη στοργή και τη φροντίδα των γονιών μας και προσπαθούμε να αποδίδουμε στα μαθήματά μας για να τους ευχαριστούμε, αλλά και για να γίνουμε και εμείς οι ίδιοι σωστοί άνθρωποι. Όταν είναι κανείς μαθητής, πρέπει να ζει απλά και προγραμματισμένα. Να σηκώνεται πάντα στην ώρα του, να ετοιμάζεται γρήγορα και να πηγαίνει πάντα διαβασμένος. Είναι όμως δύσκολο να εγκαταλείπει κανείς το κρεβάτι του τόσο νωρίς. Η μαθητική ζωή δεν είναι βέβαια μόνο το διάβασμα και το σχολείο. Δίνει ένα σωρό ευκαιρίες στα παιδιά για να ψυγαγωγηθούν, να αθληθούν, να διασκεδάσουν. Οι αγωνίες, τα διαβάσματα, τα παιχνίδια τα βοηθούν να γνωριστούν και να αγαπηθούν. Μαθαίνουν έτσι να μοιράζονται πολλά πράγματα της ζωής τους. Αρχίζουν όλα μαζί να κάνουν όνειρα για να χτίσουν ένα καλύτερο αύριο, όπου όλα θα είναι πιο αληθινά και όμορφα. Πράγματι, αυτά τα χρόνια είναι τα πιο ευτυχισμένα στη ζωή κάθε παιδιού. Η μόνη έγνοια μας είναι η καλή επίδοσή μας και το διάβασμά μας, ενώ απολαμβάνουμε τα πάντα από τους μεγαλύτερούς μας. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε τώρα, γιατί μετά θα είναι αργά.

Γιάννα.