Γεια σε όλους,

έχω πολύ καιρό να γράψω άρθρο γιατί ήμουν πραγματικά χάλια και σε συνδυασμό με διαβάσματα και υποχρεώσεις δεν μου έμενε και πολύς χρόνος για να μπαίνω.

Λοιπόν... η αφορμή για το σημερινό άρθρο μου ήταν ένα βιβλίο που διάβασα με τίτλο "ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ". Το βιβλίο αυτό το έγραψε ο Νικ Βούισιτς ένας άνρθωπος που γεννήθηκε χωρίς χέρια και πόδια και παρόλα αυτά αγωνίστηκε και κατάφερε να αποκτήσει μία πλήρως φυσιολογική ζωή. Μάλιστα, όχι μόνο ζει τη ζωή ενός φυσιολογικού ανθρώπου, αλλά είναι ευτυχισμένος, πρόσφατα γεννήθηκε και το παιδάκι του! Κάνει σερφ, καταδύσεις και κολύμβηση χωρίς να βρίσκει εμπόδιο στην αναπηρία του.

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος κατά τη γνώμη μου είναι ένας αληθινός ήρωας! Το παράδειγμά του με ενέπνευσε, με έκανε να σκεφτώ γιατί θεωρούμε τους εαυτούς μας μη ολοκληρωμένους. Γιατί πολλοί από μας πιστεύουν ότι είναι δυστυχισμένοι. Σίγουρα όλοι αντιμετωπίζουμε προβλήματα, άλλοι μικρά και άλλοι μεγαλύτερα, αλλά ποιο πρόβλημα είναι τόσο μεγάλο που μπορεί να μας στερήσει μια χαρούμενη ζωή;

Κανένα. Αφού αυτός μπορεί να είναι ευτυχισμένος χωρίς άκρα και εμείς μπορούμε να είμαστε χωρίς το ένα ή το άλλο που μας λείπει. Οφείλουμε να υπερβαίνουμε τα όρια και να μη μιζεριάζουμε, κανένας δε γεννήθηκε για να είναι δυστυχισμένος. Όλων η ζωή έχει νόημα και όλοι έχουμε ένα ρόλο σε αυτόν τον κόσμο.

Ας ζήσουμε λοιπόν τη ζωή μας!!!

ISAMBEL.