Ξέρω ότι ίσως αυτό το άρθρο σας φέρει κακές αναμνήσεις, αλλά είναι κάποιες φορές καλό να βγαίνει στην επιφάνεια και ο άλλος, ο κρυφός μας εαυτός.

Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για τους χωρισμούς! Φυσικά οι περισσότεροι εδώ πέρα τα έχετε περάσει αυτά. Το θέμα είναι όμως πώς νιώθουμε, και πώς αλλάζει το περιβάλλον γύρω μας. Όταν χωρίζουν οι γονείς μας καλούμαστε άμα είμαστε μεγάλοι να επιλέξουμε με ποιον θα μείνουμε. Ίσως αυτο είναι ένα απο τα πιο δύσκολα μέρη του χωρισμού των γονιών μας. Αλλά δεν θέλω να μιλήσω για αυτό.

Προσωπικά εμένα όταν χώρισαν οι δικοί μου γονείς, άλλαξε η ζωή μου. Για πάντα. Από εδώ και πέρα φροντίζω μόνη τον ευατό μου. Στην ουσία σταματάει η ''παιδική χαρά'' , γινόμαστε πιο ώριμοι και υπεύθυνοι. Έχουμε μία άλλη και καλύτερη αντίληψη για τον κόσμο. Ξέρουμε να κρίνουμε τι είναι σωστό και τι είναι λάθος.

Αλλά ποτέ δεν είμαστε διαφορετικοί. Η αλήθεια είναι ότι άμα σε αποκαλέσουν ''παιδί των χωρισμένων' , σημαίνει ότι δεν είχες ξεκαθαρίσει την θέση σου από πριν. Αν σέβεσαι τον εαυτό σου για αυτό που είσαι, τις ανασφάλειες και τα προβλήματα που έχεις οι άλλοι δεν θα τις προσέξουν. Είναι δύσκολο να χωρίζουν οι γονείς. Όντως. Άμα ποτέ δείτε ένα παιδί μόνο του ή να μην μιλάει για την οικογένεια του μιλήστε του. Η υποστήριξη βοηθάει. ΠΑΝΤΑ.

Υ.Γ. Άν κάποιος κατακρίνει, ΛΥΠΑΜΑΙ αλλά για αυτό το άρθρο δεν θα το ανεχτώ.

                                                    Ελευθερία