Γεια σας αγαπητοί μου αναγνώστες,

Σήμερα σας έχω ένα δίλημμα, μία φανταστική ερώτηση βγαλμένη από ένα αριστούργημα του Όσκαρ Ουάιλντ. Θα σας ταξιδέψω λοιπόν στη Βικτοριανή Αγγλία, στο Λονδίνο, όπου ζωγραφίστηκε το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ (Dorian Gray).

Ο Ντόριαν είναι πολύ όμορφος και ο ζωγράφος Μπάζιλ αποφάσισε να αποτυπώσει αυτό το θείο κάλλος σε ένα πίνακα. Όταν ο Ντόριαν αντίκρισε τον εαυτό του στο πίνακα και επηρεασμένος από τα λόγια του Λόρδου Χένρυ θεώρησε την ομορφιά και τις σωματικές απολαύσεις ως τις ανώτατες αρετές και αξίες και ευχήθηκε να γερνάει ο πίνακας παρά αυτός. Τυφλωμένος από έρωτα οδηγείται στην Σίβυλλα την οποία όμως καταφέρνει να απογοητεύσει και την οδηγεί στην αυτοκτονία. Μέρα με τη μέρα βλέπει ότι η ευχή του έγινε πραγματική και ο πίνακας άρχιζε να γερνάει. Ο ζωγράφος όμως θέλησε να δει το πίνακά του και τρομαγμένος από το θέαμα πρότεινε να προσευχηθούν για να φύγει το δαιμόνιο αυτό. Έτσι ο Ντόριαν σκοτώνει τον ζωγράφο και έζησε μία ζωή μέσα στα πάθη και στα κατώτερα ένστικτά του, αναζητώντας τον έρωτα και παραμένοντας πάντα αψεγάδιαστος. Ώσπου που αγανακτισμένος σκότωσε το πίνακα και τον ίδιο του τον εαυτό.

Εσείς θα διαλέγατε την αθανασία και την αιώνια ομορφιά ενώ όλα γύρω σας θα άλλαζαν και θα κάνατε μία ζωή κινούμενη από το κατώτερο θυμοειδές;

Εγώ πάντως όχι,

Κωνσταντίνος.