Όλοι βαριόμαστε το σχολείο. Αν όχι πάντα, κάποιες στιγμές. Το να πηγαίνουμε βέβαια εκεί είναι υποχρεωτικό, τουλάχιστον ως το γυμνάσιο. Από 'κει και πέρα, μάλλον αποφασίζουν οι κηδεμόνες σας.

  Προσωπικά, λατρεύω το σχολείο αφού περνάω καταπληκτικά με τους φίλους μου. Είμαι όμως σχετικά υπεύθυνη όσον αφορά τα μαθήματα και έτσι σας διαβεβαιώνω πως ακόμα κι αν είσαι συνεπής στις σχολικές σου υποχρεώσεις, παραμένει άφθονος χρόνος και για γέλιο και για πλάκα.

  Αν σταματήσετε για μια στιγμή και κοιτάξετε προσεκτικά, θα παρατηρήσετε πως όλα τα μαθήματα είναι και ωραία και ενδιαφέροντα. Όλα προσφέρουν κάτι διαφορετικό και, με λίγο διάβασμα, γίνονται πανεύκολα σ' όποια τάξη και να είσαι. Απλώς είναι απαραίτητο να αποβάλλουμε την τεμπελιά που μας μαστίζει συνεχώς. Ο λόγος που δεν μας αρέσει το σχολείο είναι επειδή... κανείς δεν μας έμαθε να το αγαπάμε! Ουσιαστικά, όλα γίνονται με το ζόρι και η γνώση χωρίς χαρακτήρα. Νιώθουμε ότι δεν έχουμε λόγο να τα κάνουμε αυτά. Και με τα πολλά, γεννάται το ερώτημα: "Και πού θα μας χρησιμέψει αυτό που κάνουμε τώρα;;", καθώς μαθαίνουμε πυθαγόρια θεωρήματα ή το γιατί οι ολιγαρχικοί μαλώνουν με τους δημοκρατικούς.