Γεια σας.

Σήμερα θα ήθελα να αναλογιστούμε τη δύναμη της γλώσσας.. Λέγοντας γλώσσα εννοώ την ικανότητα να μιλάμε τη μητρική μας κυρίως γλώσσα! Στο βιβλίο Γλώσσας της 1ης Λυκείου είναι γραμμένο το εξής:

«Η κατάκτηση της μητρικής γλώσσας είναι από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις του παιδιού. Σε ολόκληρη τη ζωή του, είπε ο Δανός φιλόσοφος Sibbern, δεν κατορθώνει ο άνθρωπος τίποτε που να είναι τόσο θαυμάσιο, όσο εκείνο που πραγματοποίησε με το να μάθει να μιλάει».

  Δεν είναι όντως, αν όχι το μεγαλύτερο, ένα πολύ μεγάλο κατόρθωμα; Σκεφτείτε: Ένα παιδί, ένας άνθρωπος, εκεί που δεν μπορούσε να πει τίποτα, μαθαίνει να μιλά τη γλώσσα του. Έπειτα εκφράζεται. Γράφει, ζωγραφίζει, μιλάει, γελάει, τραγουδάει, παίζει μουσική, χορεύει, κάνει νοήματα. Κάνει σκέψεις και ύστερα τις μετατρέπει σε πράξεις. Δημιουργεί σχέσεις, γίνεται μέλος σ'ένα σύνολο και ικανοποιεί τις ανάγκες του. Η κοινωνία μας είναι φτιαγμένη χάρη στη γλώσσα. Μια χειραψία είναι γλώσσα και ένα βλέμμα επίσης...  Φαντάζεστε ανθρώπους χωρίς γλώσσα; Πώς θα ήμασταν; Θα μπορούσαμε άραγε να κάνουμε σκέψεις; Θα επιβιώναμε; Η γλώσσα είναι η πηγή όλων. Χάρη σ' αυτήν μπορώ και σας γράφω και χάρη σ' αυτήν με καταλαβαίνετε. Χάρη σ' αυτήν αύριο θα μάθετε κάτι νέο και χάρη σ' αυτήν θα κάνετε ένα όνειρο!

  Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν πάρα, μα πάρα πολλές γλώσσες που μπορεί να μην τις καταλαβαίνουμε όλες. Τα πάντα έχουν τη γλώσσα τους, ζώα, φυτά, άνθρωποι.. όλα είναι κάτι ενιαίο, κομμάτι απ'το ίδιο πράγμα και επικοινωνούν σε μια γλώσσα τόσο απλή που δεν μας είναι κατανοητή.

  Φιλιά, Ευαγγελία.