Συνεχίζω το άρθρο... Συγγνώμη που διακόπτω τα μέρη τόσο απότομα!

  Αφού ο πληθυσμός αυξάνεται, έρχεται η ανάγκη για μεγαλύτερη και πιο γρήγορη παραγωγή. Τα πάντα γίνονται γρηγορότερα. Γίνεται μεγαλύτερη και η ανάγκη για ενέργεια! Οχήματα, ρεύμα... Επομένως, αναζητούμε περισσότερο πετρέλαιο, εναλλακτικές μορφές ενέργειας ώστε να καλύπτουμε όλοι τις ανάγκες μας. Έπειτα, έρχεται η στέγαση. Πού θα μείνει όλος αυτός ο πληθυσμός που βαθμιαία αυξάνεται και συγκεντρώνεται στις μεγαλουπόλεις; Χτίζονται λοιπόν περισσότερα κτίρια, ολοένα και πιο ψηλά για να χωρέσουν όλον αυτόν τον κόσμο. Παίρνουμε λοιπόν κι άλλη ενέργεια, νερό, μηχανές και ανθρώπινο δυναμικό. Έχουμε φτάσει σε σημείο όπου μιλάμε για τεράστιες, αστρονομικές ποσότητες. Νερό, πετρέλαιο, μεταλλεύματα και τόσα άλλα τα οποία από που θα πάρουμε; Απ'τη Γη. Για πόσο ακόμα όμως θα μπορούμε να κατακρεουργούμε, να αδειάζουμε τη Γη; Ο ρυθμός που τραβάμε είναι μεγαλύτερος απ' αυτόν που η Γη ανανεώνει.

  Ενδεχομένως, θα έρθει μια στιγμή κατά την οποία δεν θα έχει απομείνει τίποτα να μαζέψουμε. Είτε σήμερα, είτε αύριο, αυτό θα συμβεί. Εμείς είμαστε "περαστικοί" απ'τη Γη. Έχουμε το χρέος να τη διαφυλάξουμε για τους απογόνους μας. Ήρθε ο καιρός λοιπόν να γίνουμε πιο προσεκτικοί. Να συμμεριζόμαστε τον κόσμο μας και να μη ζούμε απερίσκεπτα. Εμείς είμαστε το μέλλον, εμείς θα ορίσουμε τα επόμενα χρόνια! Ας χρησιμοποιήσουμε τη συνείδησή μας, ας δράσουμε σωστά!

Ελπίζω να σας ευθαισθητοποίησα κάπως... φιλιά και πολλές ευχές προς όλους, Ευαγγελία.