Długo czekałam, zastanawiałam się nad tym, ale teraz uznałam, że tylko taka opcja jest najlepsza. A więc... kończę "Różowe Soczewki". Ale spokojnie, tylko na Stardoll. Założę specjalnego bloga i będę wkładała tam wszystkie części. Oczywiście, nadal pełnię funkcję redaktorki. ;)

 No ok, ale co mnie do tego skłoniło? Chcę, by wszyscy wiedzieli, że nie kończę, bo taki jest mój kaprys.

 "Różowe Soczewki" miały być czymś oryginalnym, czymś nowym. I takie były! Powtarzam- były. Wielu osobom się podobało, kilkorgu- nie, ale ostatecznie się przyjęły. No i aż za bardzo! Nagle każdemu się przypomniało, że on też pisze opowiadanie i na dodatek robi to od dawna. I jaki jest wynik? W Magazynie możemy poczytać bodajże trzy opowiadania. To po prostu mija się z celem! Chciałam, aby historia Magdy stałą się odskocznią od artykułów zawierających porady czy ciekawostki. Dlatego właśnie postanowiłam, że specjalnie dla naszej stardollowej gazetki stworzę taką prostą i przyjemną opowiastkę. Przecież to nie miało być dzieło, tylko coś na poporawienie humoru, rozluźnienie się po męczącym dniu.

Teraz ta sytuacja wygląda bardzo zabawnie, a Magazyn nie wygląda jak magazyn. "Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść..."- śpiewał Markowski i jak właśnie tak zrobię. Skoro koleżanki tak pragną tworzyć, zostawiam im wolne pole do popisu, a jedyne, co mogę zrobić, to życzyć  powodzenia... z pełnym szacunkiem. :)

Pozdrawiam czytelników! ;*