Het verhaal is mij ingefluisterd van oor tot oor. Niemand weet of het echt is of niet. Het is geen gerucht, het is geen roddel, het is een verhaal. Een duister verhaal over een bloem. Een mooie grote bloem, met wel tienmiljoen blaadjes. Het gebeurde toen de kleine lieve catwedding een roze pitje in de grond stopte...

Iedere dag ging de kleine, schattige catwedding naar het pitje, om te kijken of het al groeide. En op een dag, was het kleine pitje uitgegroeid tot een reusachtige bloem, zo groot als het schuurtje achter het huis. Catwedding noemde de bloem Fiona, naar haar verzonnen beste vriendin. Fiona groeide hoger en hoger. En Catwedding werd blijer en blijer. Tot op de dag dat de bloem geen water kreeg. De bloem gilde, hij gilde hoog en hard, tot middernacht. Een harde schreeuw klonk door de nacht. Het was de kleine catwedding, op zoek naar water voor Fiona. Maar Fiona was geen mooie grote bloem met tienmiljoen blaadjes meer. Het was een monster. Met grote scherpe tanden die flikkeren in het maanlicht. Met een zwarte steel en grijze bladeren. En de tanden kwamen dichter en dichter bij Catwedding. Plotseling rende Catwedding naar Fiona en riep: 'Fiona, stop!' Fiona stopte niet en Catwedding was nu opgegeten geweest als ze niet moest huilen. Huilen van verdriet en van blijdschap. Haar tranen gaven Fiona water en Fiona werd weer een grote mooie bloem met tienmiljoen blaadjes. En Fiona gaf haar iedere dag water. Nooit meer vergat ze wat er die ene nacht bij volle maan was gebeurd.

Maar ik weet niet of het echt gebeurd is, het is immers een verhaal...

Dit verhaal is geschreven door merelvanderhoek