Tego samego dnia Mirka zadzwoniła do Niny:

- Cześć – powiedziała do słuchawki gdy usłyszała głos Niny mówiący „halo”

- A cześć, co się stało? Widziałyśmy się nie dawno.

- Nic się nie stało. Chciałam zapytać kiedy mogę udać się na spotkanie z twoim szefostwem w sprawie moich projektów?

- Oni czekają z niecierpliwością aż zdejmą ci gips.

- Aha, to powiedz im, że za tydzień możemy się spotkać, bo pojutrze idę na zdjęcie gipsu, a moja noga musi się trochę przyzwyczaić. A i wiesz, że na zakończenie roku szkolnego ja będę odbierać świadectwo, a nie moja mama. Bo noga mi się

bardzo szybko zrosła.

- Super. To ja cię z nimi umówię ok.?

- Ok. Dzięki. To na razie.

- No, pa.

„Kurczę, teraz powinnam chyba zapytać rodziców co sądzą na temat mojej pracy. Będzie pięknie jak się nie zgodzą. Dlaczego ja wszystko muszę robić od drugiej strony? Najpierw umawiam się na rozmowę kwalifikacyjną, a potem pytam rodziców o zgodę.” – myślała Mirka, po czym zeszła na dół. Bała się, że rodzice się nie zgodzą.

- Chciałam was zapytać…co sądzicie o…

- Tak kochanie, słuchamy się.

- Co sądzicie o… wakacjach w domku nad jeziorem?

- Co? Przecież dopiero nogę ci z gipsu wyjmą a ty już o wakacjach myślisz. – powiedziała zdziwiona mama.

- Nie, tak tylko planuję.

- No, w sumie można by o tym pomyśleć. – powiedział tata.

- To fajnie, dziękuję. – Mirka ruszyła na górę. Łajała się w duchu za swoje tchórzostwo.

Kiedy z powrotem znalazła się w swoim pokoju, zobaczyła jak Fiona gryzie jej ulubionego misia z dzieciństwa.

- Ej, mała, zostaw go. Chociaż, weź go sobie. Już nie jest mi potrzebny. Ale ty jesteś słodziutka. Chciałabym żebyś została ze mną już na zawsze.

Wtedy Mirka przypomniała sobie, że musi przecież wydrukować ogłoszenia typu „Znalazłam kotkę…” Włączyła laptopa i zabrała się do pracy.

C.D.N.