Είναι κάποιες στιγμές που σκέφτομαι πως θα εξελισσόταν η ζωή μου αν οι άνθρωποι δίπλα μου πάθαιναν κάτι και τους έχανα. Θα ήμουν ευχαριστημένη από τον τρόπο που τους συμπεριφέρθηκα, από τις αναμνήσεις που τους πρόσφερα, από τις εμπειρίες που αποκτήσαμε μαζί;

Το να προσφέρουμε αγάπη, πίστη, φιλία δεν κοστίζει τίποτα. Είναι υπέροχο να κάνεις τον άλλον χαρούμενο κι ευτυχισμένο όσο ζει, όσο είσαστε μαζί. Ποτέ δεν είναι αργά να αφήσουμε στην άκρη τον εγωισμό και την υπερηφάνεια μας, και να μοιράσουμε αγάπη στους γύρω μας.

Πολλές φορές δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τη σημαντικότητα μιας στιγμής της ζωής μας μέχρι να μετατραπεί σε ανάμνηση. Καθώς θυμόμαστε το παρελθόν μας πλημμυρίζουν τόσο έντονα συναισθήματα και σκέψεις, άραγε θες τα συναισθήματα αυτά να είναι πόνου και θλίψης, ή ευτυχίας και χαράς;

Ελπίζω να βοήθησα,
Φλώρα xx