Γεια σας!

  Κάθε χρόνο, στις μεγάλες εθνικές εορτές (ή καμιά φορά πιο τοπικές) σημειώνεται αργία και μαθητές, σχολές, σύλλογοι παρελαύνουν. Οι παρελάσεις, γίνονται για καθαρά τιμητικούς λόγους. Συμμετέχοντας στην παρέλαση δείχνουμε το σεβασμό, την ευγνωμοσύνη και αποδίδουμε τιμή σε πρόσωπα που έμειναν στην ιστορία. Και έμειναν στην ιστορία λόγω τους θάρρους και του σθένους, της ψυχικής δύναμης και της αφοσιώσης στην πατρίδα μας. Αυτούς τους ανθρώπους τιμάμε χρόνια μετά και τους ευχαριστούμε απ'τα βάθη της καρδιάς μας που αγωνίστηκαν χωρίς να υπολογίσουν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς ελεύθεροι! Τους αξίζει λοιπόν μια θέση στην ιστορία και μια παρέλαση...

  Ας πάμε σ'ένα άλλο θέμα τώρα... Γιατί πάτε στην παρέλαση; Όσοι πάτε, η πλειοψηφία τουλάχιστον, πάτε γιατί είστε υποχρεωμένοι... Και για να μην κάνω την έξυπνη, λέω με ειλικρίνεια πως κι εγώ βαριέμαι να πηγαίνω στις παρελάσεις αλλά πηγαίνω γιατί πρέπει... Ξέρω πολλά τέτοια άτομα.. Η παρέλαση λοιπόν έχει γίνει ένα μέρος του προγράμματος, του κουραστικού μέρους των υποχρεώσεων μας! Εκτός από αυτό, στα πιο μεγάλα κέντρα οι παρελάσεις γίνονται αντικείμενα των μέσων... και λέει ο άλλος ότι θα πάει για να βγει στις φωτογραφίες και στην τηλεόραση!! Ακατάλληλες ενδύσεις, όχι πάντα σωστή συμπεριφορά... Το βλέπουμε αυτό σαν υποχρέωση αλλά και πάλι δεν σεβόμαστε εκείνα τα άτομα που έδωσαν μάχη για να είμαστε τώρα εδώ..! Έτσι δεν πάμε έτοιμοι να τιμήσουμε τα πρόσωπα εκείνα, κάνουμε απλά έναν άσκοπο ποδαρόδρομο μέσα σε στολές, αυτό δεν κάνουμε;;

  Αυτή τη Δευτέρα ας πάμε με το κεφάλι ψηλά, με βλέμμα που αποπνέει περηφάνεια και σεβασμό πάνω απ'όλα, να κάνουμε αυτόν τον μικρό περίπατο σωστά και να αποδώσουμε πραγματική τιμή φέτος!!!

Φιλιά, Ευαγγελία.