Γεια σε όλους! :)

Τι κάνετε; Ελπίζω να είστε καλά και ο Οκτώβριος να σας βρίσκει γεμάτους ενέργεια (γιατί θα χρειαστεί). Λοιπόν, το σημερινό άρθρο αναφέρεται στην καθημερινότητά μας.

Όλα μπήκαν στο ρυθμό τους. Άρχισαν τα διαβάσματα, τα διαγωνίσματα, το ένα, το άλλο... Διαβάζουμε, διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε... Ξυπνάμε νωρίς το πρωί και μισοκοιμισμένοι πάμε στο σχολείο. Δεν συνεχίζω, όλοι μας ξέρουμε την κουραστική συνέχεια. Λοιπόν, θέλω να καταλήξω πως έχουμε να κάνουμε τόσα πολλά και αγχωνόμαστε κιόλας.

Σας προτείνω να πάρετε το όλο θέμα λίγο πιο χαλαρά. Δεν είναι ανάγκη με το παραμικρό να πανικοβαλλόμαστε και να λέμε '' ωχ, τώρα τι θα κάνω'' και ''δεν προλαβαίνω''. Ας ηρεμήσουμε. Όλα θα γίνουν, αρκεί να προσπαθήσουμε. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε τέλειοι. Αν για παράδειγμα δεν γράψουμε καλά κάπου, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Θα έχουμε ακόμα πολλές ευκαιρίες για αυτό, τώρα που είναι αρχή ακόμα, καλό θα ήταν να μην αμελούμε τίποτα για να μην μας έρθουν πολλά μετά (στα υπόλοιπα τρίμηνα).

Επίσης, εγώ προσωπικά αγχώνομαι όταν ανεβαίνω στον πίνακα. Σκέφτομαι ότι όλοι κοιτάνε εμένα και θέλουν να κάνω λάθος για να το σχολιάσουν κτλ κτλ.  Όμως αναθεώρησα τώρα πια και πιστεύω πως αυτοί που όλο κρίνουν, δε θα σταματήσουν να το κάνουν, αυτοί που όλο ψάχνουν ευκαιρίες για να μας μειώσουν, θα συνεχίσουν να το κάνουν... το θέμα είναι να μην καταφέρουν να μας επηρεάσουν.

Τέλος πάντων, ανακάτεψα πολλά θέματα, όμως ένα θέλω να πω: μην ανησυχείτε με το παραμικρό. Καταβάλετε εσείς όση προσπάθεια μπορείτε και τα υπόλοιπα θα έρθουν. Ότι είναι να γίνει θα γίνει.

Μέχρι το επόμενο άρθρο μου,

Καλή επιτυχία σε όσους γράφουν διαγωνίσματα!

Φωτεινή :)