Γεια σας παίδες :) Πριν κάτι μέρες έψαχνα διάφορες φωτογραφίες στο google και είδα μια φωτογραφία που έδειχνε ένα φύλλο χαρτί. Σε αυτό το χαρτί έγραψε ένα κοριτσάκι 6 χρονών τι σημαίνει γι αυτήν αγάπη. Αυτό το κοριτσάκι δεν είναι Eλληνίδα, το κειμενάκι ήταν γραμμένο στα αγγλικά. Σύμφωνα με αυτήν η αγάπη είναι (σας το γράφω στα ελληνικά):

''Αγάπη σημαίνει να έχεις βγάλει ένα δόντι, και όταν χαμογελάς οι φίλοι σου να σε βλέπουν σαν να μην υπάρχει αυτό το κενό.''

Βλέπετε πως ένα αθώο και αφελές μυαλό, μας δίνει αυθόρμητα έναν ορισμό για το τι είναι αγάπη.  Δεν έχει ακόμα βιώματα (καλά είτε κακά στην ζωή του και προφανώς ο μόνος πόνος που ένιωσε είναι όταν έβγαλε ένα δόντι -κάτι αρνητικό για αυτήν-) Φυσικά ο καθένας ανάλογα με την περίσταση του το ''μεταφράζει'' όπως θέλει.

Όμως εμένα μου έμεινε κάτι άλλο από αυτό. Έβγαλα ένα συμπέρασμα. Πιστεύω πως αυτή η ηλικία είναι η πιο αθώα, η πιο αγνή. Δεν έχει ''χαρακτήρες'' μόνο αισθήματα. Όσο, μεγαλώνουμε υιοθετούμε όλες τις πλευρές που μπορούν να υπάρχουν στον εαυτό μας. Έτσι δεν έχουμε αισθήματα απλά μεταμορφωνόμαστε ανάλογα με την περίσταση, για να ικανοποιήσουμε τον άλλον, όχι τον ευατό μας.

Όταν ένα παιδί σου ορίζει την ''αγάπη'' παρομοιάζοντας την με ένα δόντι λέει την αλήθεια. Πιστεύω ότι όταν είμαστε σε αυτή την ηλικία, είμαστε οι πιο 'αληθινοί' άνθρωποι στον κόσμο.

Πόσοι με πιάνετε;

-Ρία- ;)